หน้าตาซื่อใสบริสุทธิ์....รปภ.นั่งเฝ้าหน้ากล้องวงจรปิด....ดูไปดูมา....อ้าวกล้องอีกตัวอยู่ในห้องน้ำ....ยังไงก็หนีไม่พ้น.....(เขาว่า)....มันนั่งอิ่มอยู่คนเดียว.....
เห็นบ่อยในประเทศไทย.....ขอบคุณที่ขับรถช้าๆ ในหมู่บ้านมีเด็ก.....แต่ประเทศไทยเอาปูนซีเมนต์มาเทเป็นสันขวางถนนเลย....น่าจะแสบกว่าสำหรับรถเตี้ย.....ไอ้คนถ่ายรูปนี้คงแว๊บ get ในสมองลงไปถ่ายรูปเลย...
หากใครยังจำได้กับความร้ายแรงของพายุ พายุเฮอร์ริเคนแคทรีนา ไอ้หมอนี่มาขยายความว่า เฮ้ย....ทำไม.....ต้องใช้ชื่อ "ผู้หญิง" เป็นชื่อพายุด้วย ????.... คำตอบอยู่ด้านล่าง...(โว้ย)...
อันนี้ต้องเข้าใจคนติดคอม...ติดเน็ต....เมื่อก่อนติดแชท...วันนี้ติดเฟซ....เสี้ยนจัด....ติดคุกยังอุตส่าห์วาดเป็นรูปคอม.....เออ....มันน่าเสี้ยนจริง....น่าเห็นใจ.....
ก็แปลๆ กันเอาเองนะครับ.....เหตุผลที่เกลียดโรงเรียน...ไม่อยากไปโรงเรียน....โรงเรียนก็ไม่คิดจะฟังลูกค้าบ้าง.....(เป็นเช่นนี้มานานแล้ว...ยัดเยียดลูกเดียว...) ผมเคยดูหนังอยู่เรื่องหนึ่ง...ตอนนี้จำชื่อไม่ได้...กับนักเรียนที่โรงเรียนไม่เอา...มันดื้อ...แล้วมีครูสาวอีกคนมีมุมมองที่ต่างออกไป....สุดท้ายถึงกับมีการตั้งมูลนิธิเพื่อเด็กแบบนี้ให้ครูคนนี้...มีเว็บไซท์...เป็นข่าวโด่งดัง...เป็นประเทศนี้แม่งไม่ได้เกิดแน่......(อ้าวซีเรียสอีกแล้ว....ลืมตัว...)
ด้วยสีหน้าของผู้ชายข้างๆ....คนบรรยายเลยบอกว่า....แม่งทำไมไม่่ไปในห้องวะ....(ใครจะต่อด้วยคำว่าว่า..ไอ้สาดดดดด...ไม่ว่ากันครับ ) (ฝรั่งมันเขียนไว้....ผมแปลเองเด้อ....)
ชอบรูปนี้มาก....เข้ากับชีวิตประจำวันทุกวันนี้...นั่งก็ปวดหลัง...แต่ไม่เอียงจอแบบนี้....สมัยก่อนคอมยี่ห้อแนวหน้าของโลกใบนี้จะให้คู่มือมากับคอม มีอยู่เล่มหนึ่งเขียนและมีรูปประกอบแบบด้านบน....การนั่งใช้คอมที่ถูกต้อง....เรียบร้อยครับ...เอาไปพูดหากิืนได้.....แต่วันนี้....แว่นตาก็เปลี่ยนบ่อย....นอนท่าเดียวกันเลย......
โอ้ย....อยู่กันมาจนไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชร.....เอ้า...ก็อยู่กันต่อไป.....ใครแข็งแรงกว่าก็ตายทีหลังก็แล้วกัน....ระหว่างยังไม่ตายจากกันก็ช่วยๆ กันไป.......
คิดได้ไง....ซีเรียสในที่นี่ผมจะแปลว่าตามความรู้สึกว่า..."สยดสยอง...."....โถฉี่ตั้งเยอะแยะ แม่งมันตรงรี่มายืนฉี่ข้างกูทำมั้ยยยยยย.....
สำหรับคนเล่น Facebook.....รอไปเถอะ....สำหรับการรอให้ Facebook บอกเตือนว่ามีคนคอมเม้นท์แล้วนะ...มีคนตอบรับแล้วนะ...มีคนกด Like แล้วนะ....รอไปเถอะ....รอตลอดกาลนานว่ะ....คงได้เจอกันที่นรกมั้ง......
ผมหงุดหงิดนะ ไปตลาดสด...มันเดินนวยนาดอยู่นั่นแหละ...ทางเดินก็แคบ...เดิืนตามมาตั้งนาน...แซงก็ไม่ได้.....ยังไม่เห็นซื้ออะไรเลย....รีบก็รีบ....เหมืือนไปสั่งอาหารที่ร้าน....เมื่อไหร่ก็ไม่มาสักที.....ฝรั่งมันเอาซอร์สมะเขือเทศเขียนความรู้สึกเลย....เขียนแล้วคงรีบลุกออกจากร้านไปทันที.....
ปกติเราคงเห็นในประเทศไทยแขวนป้ายว่า "ปิด" หรือ "เปิด" OPEN or Closed ร้านนี้เขียนมากกว่า เพราะคิดมากกว่า.....ก็ดี....เป็นผมจะไปสนทนาธรรมกับเจ้าของร้านซักหน่อย .....
อันนี้เหมือนไทยแลนด์แดนจริยธรรม คุณธรรม อันสูงส่งเลย.....ฟรีทีวี.....รายการละครแม่งมันเสียงเบาจนต้องเร่งเสียง.....อ้าว....โฆษณามาแม่งมันดังลั่นเฉยเลย.......
สำหรับโปรแกรมเมอร์....มีความสุขนั่งดูผลงานของตัวเอง....อุตส่าห์เขียนโปรแกรมนางระบำสี่มิติส่ายสะโพกสุดๆ....เวรกรรม...ติดไวรัส.....โผล่ออกมาแทน.....
คนไทยก็เป็น....ป้ายยินดีต้อนรับเข้าเขตหมู่บ้าน.....ความคันในอารมณ์....แก้ตัวหนังสือในป้ายทางหลวง.....แต่ยังงงๆ กับคำว่า Please die slowly....แช่งกันนี่หว่า..... (คิดถึงบ้าน....)
ไปแม่สอด..จะมีป้ายบอกว่า...ระวังหินร่วง...!....ก็เหมือนกัน....กูขาร็อคโว้ย เพิ่มจิตวิญญานขาร็อคให้กับป้ายนี้ซะเลย.....
อันนี้โคตรกวน....teen.....คนกำลังเสี้ยนยานะโว้ย....ตายง่ายๆ เลย....
รูปนี้แสดงถึง สมองชาย หญิง อยู่ที่ไหน.....
โอ้ย...มีอีกเพียบ.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น